Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ



Κείμενο 1




Κείμενο 2



Μια δημόσια συγγνώμη

Στην περίοδο των εξετάσεων ξεσπάει η σφοδρότερη ενδοοικογενειακή κρίση. «Δεν διαβάζεις... χαζεύεις... πάλι έξω θα βγεις... λίγες ώρες δεν μπορείς να συγκεντρωθείς... ξέρεις τι σε περιμένει, ανεργία και ανασφάλιστη εργασία... μέλλον ζοφερό, σκληρό και ανταγωνιστικό». Σκόρπιες φράσεις, σε παραλλαγές, που διοχετεύονται σε μια ηλικιακή γκάμα η οποία ξεκινά (στην πιο σοβαρή εκδοχή της) από τα 13 και φτάνει ως το... πτυχίο. Είκοσι πέντε και βάλε. Κάθιδροι και αγχωμένοι γονείς μετακυλίουν φοβίες και πίεση στα παιδιά - μαθητές, στα (αιωνίως) παιδιά - φοιτητές.

Μια γενιά που ζει σε σχήμα πρωθύστερο*. Από την εφηβεία ετοιμάζεται για το μεταπτυχιακό, αν δεν πιέζεται από το δημοτικό ήδη για να κατακτήσει μια διακριτή και υψηλή κοινωνική θέση. Οι γονείς, συχνά με το υστέρημά τους (μας), φροντίζουν για το καλύτερο, όπως τουλάχιστον το αντιλαμβάνονται: ιδιωτικά σχολεία, μισθοί ολόκληροι στην παραπαιδεία, κεφάλαια που επενδύονται σε ένα μέλλον όλο και πιο σκοτεινό, όλο και πιο άδηλο.

Κάποτε μας ρωτούσαν «τι θα γίνουμε όταν μεγαλώσουμε» και κανείς δεν περίμενε μια σοβαρή απάντηση. Ρωτούσαν, στα αμήχανα κενά μιας επίσκεψης (θείοι, φίλοι, συγγενείς), και εμείς ψελλίζαμε ή ανακοινώναμε μεγαλοφώνως διάφορα θαυμαστά και, ενίοτε, ασυνάρτητα: από αστροναύτης έως ελέφαντας! Η πόρτα όμως που επικοινωνούσε με την αμεριμνησία της παιδικής ηλικίας έκλεισε απότομα. Τώρα, ως κηδεμόνες, απαιτούμε μια σαφή απάντηση. Και εάν δεν την εισπράττουμε, την υπαγορεύουμε. Η αγωνία για την κατεύθυνση (που επιλέγουν στη Β΄ Λυκείου) αρχίζει, περίπου, μια πενταετία νωρίτερα. Θωρακίζουμε λοιπόν τους απογόνους με master, doctora και post doc*, με όλο και πιο εξειδικευμένα πτυχία, (πολλές) ξένες γλώσσες, σαρώνουμε κάθε αντίσταση στα «θέλω» τους, γιατί «εμείς ξέρουμε». Καμαρώνουμε για τις διαπρεπείς σπουδές και το αριστείο απονέμεται πάντα στον σύμφωνα και με τις πιο πρόσφατες απαιτήσεις επιτυχημένο. Η λίστα με τις προϋποθέσεις ανανεώνεται πλέον με ταχύτητες που είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κάποιος.

Τι κι αν οι εμπειρίες –ευτυχώς– δεν μεταγγίζονται. Εμείς (οι γονείς) οφείλουμε να κάνουμε την προσπάθεια. «Υποθηκεύετε το παρόν και το μέλλον των παιδιών», προειδοποιούν οι ειδικοί ψυχίατροι και ψυχοθεραπευτές, αλλά ο δραστικός αντίλογος είναι έτοιμος: «Και τι ξέρετε εσείς;». Η φιλοδοξία, ως κίνητρο για το επόμενο βήμα, λειτουργεί μόνο προς μια κατεύθυνση: της κοινωνικής αναγνώρισης και της επαγγελματικής αποκατάστασης. Τίποτα δεν βιώνεται σε ενεστώτα χρόνο. Μόνο με άλματα. Τα μαθητικά χρόνια είναι η προετοιμασία για τα φοιτητικά, τα φοιτητικά για τα μεταπτυχιακά, τα μεταπτυχιακά για την οικογένεια κ.ο.κ. Ζωή με διαρκή λόξυγγα.

Πίσω από την καχυποψία και τον ατομικισμό, «ακούγεται» η γονική παραίνεση: «Αν δεν διαβάσεις, θα σε φάνε λάχανο οι “άλλοι”... θα σου πάρουν τη δουλειά... θα είσαι πάντα τελευταίος». Όπου, το «διαβάσεις» μεταφράζεται σε βαθμοθηρία. «Πήρα εννιά», ανακοινώνει ο επί πτυχίω γόνος. «Καλά, κάτσε να δούμε τι θα πάρεις και στα υπόλοιπα», έρχεται η απάντηση-καταλύτης, εμποδίζοντας τη χαρά μιας, αδιαμφισβήτητης, επιτυχίας.

Πώς, άραγε, μετατρέψαμε το χάδι σε απειλή και φόβο της απώλειας;

Mαρία Kατσουνάκη, εφ. Καθημερινή 20/6/2010

*σχήμα πρωθύστερο: όταν αναφέρουμε νωρίτερα κάτι που χρονικά έρχεται αργότερα
*post doc: ακόμη πιο εξειδικευμένες σπουδές μετά την απόκτηση διδακτορικού



Παρατηρήσεις:

Α1. Ποιες από τις παρακάτω προτάσεις είναι Σωστές (Σ) και ποιες Λάθος (Λ) σύμφωνα με τα παραπάνω κείμενα;

  1. Στη γελοιογραφία το παιδάκι παρουσιάζεται καταπιεσμένο επειδή διαβάζει για τις εξετάσεις.
  2. Στο δεύτερο κείμενο παρουσιάζεται ως βασικό επιχείρημα των γονιών για τη στάση τους ο σκληρός ανταγωνισμός στην αγορά εργασίας.
  3. Τα δύο κείμενα συμπίπτουν στο θέμα αλλά διαφέρουν στον τρόπο ανάπτυξής του.
  4. Το δεύτερο κείμενο υποστηρίζει ότι με τη συμπεριφορά τους οι γονείς ακυρώνουν τις χαρές της εφηβικής ηλικίας των παιδιών τους αλλά αυτό οφείλουν να κάνουν για να προστατέψουν τα παιδιά τους.
  5. Σύμφωνα με το δεύτερο κείμενο η βαθμοθηρία προέρχεται από την ασφυκτική πίεση των γονιών για πρωτιά.
10 μονάδες

Α2. Ποιο στοιχείο της γελοιογραφίας προκαλεί τελικά το γέλιο στον αναγνώστη της;
10 μονάδες

Β1. Υποθέστε ότι στην τάξη σας φοιτά κι ένας μαθητής που είναι τυφλός. Ενώ έχει ακούσει τα λόγια της γελοιογραφίας θέλει να σχηματίσει και μια εντύπωση για την εικόνα που τα συνοδεύει. Σας ζητά λοιπόν να την περιγράψετε σε μια κατατοπιστική παράγραφο που να την αποκαλύπτει, ώστε να μπορέσει αργότερα να την μεταγράψει σε σύστημα Μπράιγ (γραπτός κώδικας για τυφλούς) και να την έχει στο αρχείο του.
10 μονάδες

Β2. Σε αντίθεση με τη γελοιογραφία το δεύτερο κείμενο δεν έχει καθόλου εικόνα. Εκφράζονται όμως κι εκεί διάφορα συναισθήματα όπως ανακούφιση, έκπληξη, αγανάκτηση, άγχος, αγωνία, δυσαρέσκεια, ειρωνεία. Να εντοπίσετε τρόπους που χρησιμοποιεί η συγγραφέας (λέξεις, φράσεις, σημεία στίξης) για να εκφράσει: α. τα συναισθήματα των γονιών, (τρία σημεία) β. τα δικά της για την κατάσταση που περιγράφει (δύο σημεία).
10 μονάδες

Γ. Κουρασμένοι από την περίοδο των εξετάσεων κι έχοντας μπροστά σας και τη δοκιμασία των πανελληνίων αποφασίζετε να γράψετε σε εφημερίδα της πόλης σας μια ανοιχτή επιστολή προς τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς. Στόχος σας είναι να εξηγήσετε κάποιους λόγους για τους οποίους περισσότερος ελεύθερος χρόνος και λιγότερο άγχος θα λειτουργούσε ευεργετικά στη ζωή σας και στο μέλλον σας. (300 λέξεις περίπου)
60 μονάδες








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ι.Ε.Π.: Οι νέοι φάκελοι υλικού για Αρχαία Ελληνικά, Λογοτεχνία και Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου

Ι.Ε.Π.: Οι νέοι φάκελοι υλικού για Αρχαία Ελληνικά, Λογοτεχνία και Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου