Διαμαρτυρία για τα άθλια θεάματα της τηλεόρασης

  Η έλλειψη ποιότητας κάποιων προγραμμάτων που παρέχει η ελληνική τηλεόραση έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό κάθε όριο.
Έχουμε εδώ και καιρό επισημάνει από τον "Μέντορα για την Παιδική Προστασία κι Ευημερία" το καταστρεπτικό αποτέλεσμα στην αύξηση το σχολικού εκφοβισμού, που έχουν τα διάφορα talent show, reality show, οι διάφοροι διαγωνισμοί, στους οποίους ο κοινός ψυχολογικός παρονομαστής είναι πώς, οι παρουσιαστές μαζί με το ακροατήριο, θα περάσουν μια ή δύο ώρες, εξευτελίζοντας όσο μπορούν περισσότερο του υποψηφίους. Ο διαγωνισμός δεν γίνεται μεταξύ των υποψηφίων. Ο διαγωνισμός γίνεται μεταξύ των παρουσιαστών, ποιος θα πει το πιο δηκτικό και δηλητηριώδες σχόλιο. Και το ακροατήριο πείθει τον εαυτό του ότι πρέπει να γελάσει, θεωρώντας δεδομένο ότι είμαστε όλοι τόσο φτωχοί σε ευφυΐα, ώστε να μην μπορούμε να παράγουμε χιούμορ, χωρίς να ταπεινώνουμε κάποιον. Το γεγονός ότι οι υποψήφιοι πηγαίνουν με τη θέληση τους δεν μας αφορά. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε και το θέμα είναι τι προβάλλουμε και τι διδάσκουμε στα παιδιά μας. Δυστυχώς, κάθε «έξυπνη» ατάκα που παρουσιάζεται στα διάφορα ‘έξυπνα’ show, την επόμενη μέρα τα παιδιά την έχουν πάρει και την έχουν γράψει στον πίνακα με το όνομα ενός συμμαθητή τους από κάτω. Μετά απορούμε για την αύξηση της ενδοσχολικής βίας. Τα παιδιά είναι πολύ καλοί μαθητές. Μαθαίνουν αυτό ακριβώς που τους διδάσκουμε. Και σαν να μην έφταναν οι εγχώριοι είρωνες, έχουμε εδώ και λίγο καιρό, την κατεξοχήν διδασκαλία του σχολικού εκφοβισμού (bullying) μέσω της ξένης σειράς Hell’s Kitchen, που προβάλλει το Μακεδονία TV κάθε Σάββατο, με τον άγγλο Gordon Ramsay να προσβάλλει με απερίγραπτο τρόπο κάθε φορά τους προσκεκλημένους. Το βρισίδι πάει σύννεφο, ενώ φιλοσοφία και στόχος της εκπομπής είναι λεπτομερείς, μακρόχρονες κι αγωνιώδεις τελετές ταπείνωσης των υποψηφίων από τον “master”. Οι οποίες περιλαμβάνουν συνεχείς προσβολές, όπως να τους πετάει το φαγητό στα μούτρα, να φτύνει το φαγητό, να τους βρίζει χυδαιότατα κλπ. Όλα αυτά, τα παιδιά τα αναπαράγουν στη συμπεριφορά μεταξύ τους σαν καρμπόν, καταλύοντας τις προσπάθειες των εκπαιδευτικών να διδάξουν αξίες, όπως σεβασμός, αισθητική, διακριτικότητα, ευγένεια κλπ. Οι δημιουργοί της απαράδεκτης σειράς τη θεωρούν «διασκέδαση», αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα ελληνικά κανάλια θα πρέπει να ξοδεύουν χρήματα για να εισάγουν την κάθε αθλιότητα που παράγεται στο εξωτερικό. 

  Τι να πει επίσης κανείς σχετικά με τα απαράδεκτα κανάλια που προβάλλουν ελεύθερα πορνογραφικό υλικό (μαζί με 'ροζ' τηλεφωνικούς αριθμούς) σε κάποιες συχνότητες και στο οποίο μπορεί να έχει πρόσβαση οποιοσδήποτε - δυστυχώς παιδιά και έφηβοι στις ώρες που ξεφεύγουν από την εποπτεία των γονιών (όταν και αν υπάρχει αυτή). Η χωρίς κανέναν περιορισμό προβολή αυτής της πορνογραφίας, πέρα από το ότι είναι τελείως υποτιμητική για τις γυναίκες, δεν προωθεί με κανέναν τρόπο τη σεξουαλική υγεία στον πληθυσμό και περνά εντελώς διαστρεβλωμένα μηνύματα σχετικά με τη σεξουαλικότητα στα παιδιά, για τα οποία εξάλλου το υλικό αυτό είναι εντελώς ακατάλληλο και η θέασή του τραυματική. Αν θέλουν κάποιοι ενήλικες να βρουν πορνογραφικό υλικό, ας πάνε στα σχετικά καταστήματα να το βρουν για τον ιδιωτικό τους χώρο και χρόνο. Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν επιτρέπεται τέτοια παροχή πορνογραφίας. Από ό,τι είδα στην ιστοσελίδα του Εθνικού Συμβουλίου Rαδιοτηλεόρασης (www.esr.gr)τα κανάλια αυτά δεν έχουν άδεια λειτουργίας (δεν έχουν ούτε όνομα εξάλλου....). Πώς τους επιτρέπεται να συνεχίζουν να εκπέμπουν; Εδώ φαίνεται και η απόλυτη δυσλειτουργία και υποκρισία της ελληνικής κοινωνίας σε θέματα σεξουαλικότητας. Από τη μια, σοκάρει να διδαχθεί η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία, με τρόπο υγιή, επιστημονικό, που θα μπορέσει να βοηθήσει τα παιδιά να αυτό-προστατευτούν από μελλοντικούς κινδύνους, από την άλλη επιτρέπουμε την ελεύθερη διακίνηση προσβλητικού πορνογραφικού υλικού στον ηλεκτρομαγνητικό αλλά και έντυπο χώρο, ελληνική πρωτοτυπία, που δεν συμβαίνει σε καμία χώρα, που θέλει να λέγεται πολιτισμένη.

  Το αντ-επιχείρημα «Ας φροντίσουν οι γονείς να μη βλέπουν τα παιδιά τους αυτά τα θεάματα» είναι άκυρο. Πρωταρχική ευθύνη έχει το κράτος για την ποιότητα των θεαμάτων που παρέχονται για κοινή τηλεθέαση. Σε πολλά σπίτια, γονείς μπορεί να μην υπάρχουν. Μπορεί να απουσιάζουν ώρες ατελείωτες λόγω δουλειάς, μπορεί να είναι υπερβολικά εξαντλημένοι για να ασχοληθούν ή, δυστυχώς, σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις, να παρακολουθούν ΟΙ ΙΔΙΟΙ αυτά τα θεάματα, μπροστά στα παιδιά τους, αδιαφορώντας για την παρουσία των παιδιών. Τι μηνύματα μπορεί να παίρνει ένα παιδί όταν βλέπει, ότι αυτό το θέαμα το παρέχει ελεύθερα η τηλεόραση με την ανοχή του κράτους; Αυτό τα αίσχη πρέπει να σταματήσουν.

Υ.Γ. Αυτή η επιστολή διαμαρτυρίας έχει σταλεί στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (www.esr.gr, στήλη "Επικοινωνία). Στείλτε κι εσείς τη διαμαρτυρία σας!

Πρεκατέ Βικτωρία
Ψυχολόγος Εκπαιδευτικός Συγγραφέας
Πρόεδρος «Μέντορα για την Παιδική Προστασία κι Ευημερία»